قلعه قهقهه

قلعه قهقهه در 85 کیلومتری شمال شرق شهرستان مشگین شهر، استان اردبیل قرار گرفته و از آثار دوره صفویه به حساب می آید. قهقهه در لغت به معنی آواز بلند در خنده و همچنین به معنای آواز کبک است.

در دوران صفویان از قلعه قهقهه به عنوان زندان و محل نگهداری دژ دفاعی و خزائن سلطنتی استفاده می شده است. در اواسط ماه مه سال 1557 میلادی اسماعیل میرزا به قلعه تبعید و سپس زندانی شد. فرماندهان این قلعه که هر دوسال یک بار عوض می شدند از طرف شاه دستور داشتند که از وی مراقبت کنند. بسیاری از قزلباش ها دوست داشتند او ولیعهد باشد چرا که محمد خدابنده از بیماری چشم رنج میبرد و نزدیک بود بینایی اش را از دست بدهد. حدود پنج سال قبل از مرگ شاه تهماسب اول در سال 979 قمری حادثه ای پیش آمد که اختلاف بین سران طوایف گوناگون قزلباش را آشکار کرد. شاه طهماسب ششصد شمش نقره و ششصد شمش طلا را در قلعه قهقهه گرد آورده بود.

این قلعه در تپه سنگی به ارتفاع 1000 متر از زمین های اطراف قرار دارد و اطراف آن را حصار غیرقابل نفوذ و مستحکم احداث کردند که با گذشت سالیان بسیار، هم اکنون نیز ورود به آن تقریباً غیر ممکن است و فقط در شرایط جوی مناسب امکان پذیر می باشد.

طبق تحقیقات باستان شناسان به عمل آمده استقرار در این مکان به دوران پیش از اسلام باز می گردد. این قلعه در زمان بابک و صفویه از اهمیت بسیاری برخوردار بوده است و با وجود داشتن امکانات طبیعی و کمی تغییر توسط بشر، دژی مستحکم و محلی امن جهت نگهداری خزائن و جواهرات سلطنتی و زندانیان سیاسی و شورشیان خطرناک بوده. قلعه قهقهه در سال 1381 با شماره 6192، توسط سازمان میراث فرهنگی در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

بازدیدها: 78