میدان نقش جهان اصفهان با نام رسمی میدان امام و نام قدیمی میدان شاه از ارزشمندترین و زیباترین آثار تاریخی ایران است.
اهمیت این میدان باشکوه به حدی است که علاوه بر فهرست آثار ملی ایران به عنوان یکی از نخستین آثار ایرانی در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده است.
میدان نقش جهان معروف به میدان شاه، پس از انقلاب 1357 ایران با نام رسمی میدان امام، میدان مرکزی شهر اصفهان است.
این میدان از میدان های زیبا و تاریخی ایران میباشد.
میدان نقش جهان اصفهان مستطیل شکل به طول 507 متر و عرض 158 متر است.
و در مرکز اصفهان قرار دارد.
این میدان در تاریخ 8 بهمن 1313 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
بناهایی که در چهار طرف میدان نقش جهان قرار دارد شامل:
مسجد شاه، عالی قاپو، سردر قیصریه و مسجد شیخ لطف الله می شود.
همچنین علاوه بر این بناها دویست حجره دو طبقه در اطراف میدان قرار گرفته که جایگاه صنایع دستی اصفهان می باشند.
میدان و بناهای پیرامونش بیشتر در دوره قاجار تخریب شد.
اما با روی کار آمدن دولت پهلوی تمامی بناهای پیرامون میدان به صورت کامل تعمیر و بازسازی شدند.
تا امروز کار بازسازی و تعمیر این بناها بصورت مداوم انجام میشود.
محل بنای میدان نقش جهان در جایی بود که قبل از آن باغ وسیعی به اسم نقش جهان در آنجا قرار داشت.
میدان نقش جهان در دوره تیموریان در ابعاد کوچکتر ساخته شده است.
و در زمان شاه عباس اول توسعه یافت و به شکل امروزی خود در آمد.
برخی از ابنیه پیرامونی میدان نقش جهان در همین دوره ساخته شده است.
تا قبل از آنکه اصفهان به پایتختی ایران صفوی برگزیده شود در این محل باغی گسترده و وسیع وجود داشته به نام «نقش جهان».
این باغ محل استقرار ساختمان های دولتی و کاخ فرمانروایان آق قویونلوها و تیموری بوده است.
آن زمان بخش میدانی باغ،«درب کوشک» نام داشته.
که در ضلع غربی میدان نقش جهان و در محل ساخت کاخ عالی قاپو قرار گرفته بوده است.
بخشی از باغ نقش جهان دردوران سلجوقیان بنام به میدان «کوشک» بوده.
این میدان جایگاه اعدام محکومان و همچنین برگزاری برخی از آیین های رسمی مانند جشن نوروز بوده است.
دستان هنرمند و فکر خلاق معماران توانمند کشورمان همچون:
شیخ بهایی، استاد علی اکبر اصفهانی و استاد محمد رضا اصفهانی خالق این میدان و بناهای اطراف آن شامل:
کاخ عالی قاپو،مسجد شیخ لطف الله، مسجد امام و سر در قیصریه بودند.
در محل این میدان تا قبل از حکومت صفویان، یک باغ به نام نقش جهان وجود داشته است.
اسم این باغ را از شهری در آذربایجان گرفته بودند که اکنون نخجوان نام گرفته است.
در مورد این شهر حمدالله مستوفی عنوان کرده است:”شهری خوش است و آن را نقش جهان خوانند و اکثر عمارات آن از آجر است”.
در دوره رضا شاه بعد از بازسازی میدان و بناهای اطراف، نام رسمی میدان تبدیل به میدان شاه و همچنین مسجد جامع عباسی به مسجد شاه مبدل شد.
میدان امام یا میدان امام خمینی نام رسمی این میدان در دوره کنونی است.
علیرضا عباسی کتیبه سر در مسجد با خط ثلث نگاشته است.
علیرضا، خوشنویس معروف عصر صفوی است.
و تاریخ به سال 1025 هجری نشان از این است که شاه عباس این مسجد را از مال پاک و بی ریای خود بنا نموده است.
و ثوابش را به روح جد بزرگ خودش شاه طهماسب هدیه کرده است.
در قسمت پایینی این کتیبه، کتیبه دیگری که با خط محمد رضا امامی منقش شده است نصب گردیده.
که به این طریق از مقام معماری و مهندسی، معمار مسجد جامع جدید اصفهان (در مقابل مسجد جامع عتیق) یعنی استاد علی اکبر اصفهانی تقدیر و قدردانی شده است.
ارتفاع گنبد بزرگ مسجد 52 متر و منارههای داخل آن به ارتفاع 48 متر است.
و منارههای سردر آن در میدان نقش جهان به ارتفاع 42 متر میباشد.
قطعه های عظیم سنگهای مرمری همپارچه، سنگابهای نفیس به ویژه سنگاب نفیس شبستان غربی گنبد عظیم که مورخ به سال 1095 هجری است، از قسمتهای بسیار دیدنی این مسجد بیمانند جهان اسلام است.
بازدیدها: 58
برای کسب اطلاعات بیشتر، آمار بازدید
سایر وب سایت های وابسته و ...
در تلگرام به صفحه زیر مراجعه نمایید.