مسجد جامع اصفهان

مسجد جامع اصفهان

مسجد جامع اصفهان از مهم ترین و قدیمی‌ترین ابنیه مذهبی ایران می‌باشد.
این مسجد که به مسجد جامع عتیق شهرت دارد در میدان قیام، خیابان علامه مجلسی شهر اصفهان قرار گرفته است.
از آنجا که بخش های مختلف این مسجد در دوران های مختلف ساخته شده است، مجموعه کنونی همچون موزه عظیمی، معرف روند تحول و تکامل معماری ایران در دوره اسلامی است.
کشف یک پاستون در منطقه شمالی مسجد، با تزیینات دوره ساسانیان،وجود بنایی قبل از اسلام را تایید می‌کند.

مسجد جامع از مساجدی است که دارای محراب‌های متعددی می‌باشد.
بلندترین محراب این مسجد در ضلع شمالی ایوان غربی آن، در شبستانی که بوسیله اولجایتو ساخته شده است قرار گرفته است.
هشت محراب دیگر در این مسجد وجود دارد که اخیرا ساخته شده‌اند.
به طور کلی مسجد جامع اصفهان شامل بخش‌هایی از جمله:

• شبستان مسجد
• گنبد جنوبی
• گنبد شمالی
• ایوان درویش
• ایوان صاحب
• ایوان استاد
• ایوان شاگرد
• ایوان عمر
• مسجد الجایتو
• شبستان زمستانی بیت الشتاء
• کتابخانه خواجه نظام الملک
• مسجد جامع اصفهان

مسجد امام 

مسجد جامع اصفهان

مسجد جامع اصفهان با نقشه چهار ایوانی بنا شده است و از آنجا که معماری 15 قرن دوران اسلام را در خود جای داده،یکی از بهترین آثاری است که در دنیای امروز شهرت دارد.
با توجه به منابع موجود این نکته مشخص می‌شود که این مسجد در طول تاریخ بدلیل جنگ‌های متعدد و آتش سوزی و ناآرامی‌های دوران مختلف، آسیب بسیاری دیده.
با این حال گنبد تاج‌الملک آن نهصد سال است که بدون برداشتن حتی یک ترک به حیات خود ادامه می‌دهد.
و اغراق نیست اگر بگوییم این گنبد یکی از کامل‌ترین گنبدهای آجری بنا شده بر روی کره زمین است.

مسجد جامع اصفهان منعکس کننده هنر بیزانس و کلاسیک در قالب یک بنای سنتی و اسلامی است.
این مسجد موزه‌ای است از تحول و تکامل معماری ایرانی در طول چهارده قرن تاریخ ایران پس از اسلام.
واقعیت عینی تونل زمان را با گشت زدن در مسجد جامع اصفهان می‌توان لمس کرد.

این اثر در اجلاس سی و ششم یونسکو در زمره میراث جهانی ثبت گردید.

میدان نقش جهان اصفهان

معماری مسجد جامع اصفهان

مسجد جامع اصفهان 9 ورودی دارد و مانند گذرگاه‌های محلّی  برای مردم، محلِّ عبور هم به حساب می‌آمده است.
دو گنبد بسیار مشهور در این مسجد قرار دارد که گویی در رقابت با یکدیگر هستند، گنبد نظام الملک و گنبد تاج‌الملک.

مسجد جامع اصفهان با نقشه چهار ایوانی بنا شده و از آنجا که ابداعات هنری و معماری 15 قرن دوران اسلامی را در خود گرد آورده است، یکی از بهترین آثاری به‌شمار می‌رود که در دنیای امروز شهرت دارد.
با توجه به منابع و مآخذ مختلف این نکته مشخص می‌شود که مسجد جامع در طول زمان به سبب آتش‌سوزی و جنگ‌های متعدد و ناآرامی‌های دوران مختلف آسیب فراوان دیده و بازسازی و مرمت شده است.

مسجد دارای ورودی‌های متعدد است که هر یک فضای مسجد را به بخش‌هایی از بافت پیرامون آن مربوط می‌کند.

گذرها و معابر گرداگرد مسجد بیانگر ارتباط گسترده‌ای است که مسجد با بافت قدیم شهر دارد.
چهار ایوان اطراف میدان شاخصه شیوه مسجدسازی ایرانیان است که پس از احداث آن در سایر مساجد نیز رواج یافته است.
این ایوان‌ها که به نام‌های صفه صاحب در جنوب، صفه درویش در شمال، صفه استاد در مغرب و صفه شاگرد در مشرق نامیده می‌شوند با تزئینات مقرنس‌سازی و کاربندی یکی از فنون بسیار جالب معماری ایران را بیان می‌کند.
نمای داخلی صحن مسجد و کاشی‌کاری‌های آن مربوط به قرن نهم هجری است که احتمالا مناره‌ها نیز مربوط به همین زمان هستند.

مسجد شیخ لطف الله

نامگذاری مسجد جامع اصفهان

جامع در لغت به معنای پیوستن اجزا و گرد آمدن است.
ترکیب دو واژه مسجد و جامع به صورت «المسجد الجامع» یعنی مسجدی که برای برگزاری نماز و به ویژه نماز جمعه در نظر گرفته شده ‌است.
که به همین دلیل مسجد جمعه هم نامیده می شود.

در زمان‌های گذشته این مسجد را به مسجد عتیق می‌شناختند.
و برخی‌ها امروزه آن را به عنوان مسجد جامع عتیق می‌شناسند و از دیرینه این مسجد کهن ایران یاد می‌کنند.

بازدیدها: 124