طبق گفته ی فرشید کریمی کارشناس ارشد گردشگری و هتلداری ، اگر بخواهیم نگاهی مثبت به فعالیت خانه های مسافر داشته باشیم ، باید این موضوع را مد نظر قرار دهیم که صنعت گردشگری با وجود «گردشگر» معنا پیدا می کند و از این رو این حق طبیعی هر گردشگر است که میان انتخابِ اقامت در یک هتل، یک خانه استیجاری و یا هر یک از واحدهای اقامتی دیگر مختار باشد. علاوه بر این افزایش روزافزون تعداد خانه های مسافر نیز حاکی از وجود تقاضا در این عرصه است ، چراکه عرضه هر خدمتی در این صنعت از پی تقاضایی شکل گرفته و خواهد گرفت و از این رو فعالیت این اماکن نیز غیرقابل انکار بوده و حذف آنها از بازار گردشگری کشور به نوعی نادیده گرفتن حقوق گردشگران متقاضی اقامت در چنین اماکنی به شمار می رود.
کریمی بر این باور است که فعالیت واحدهای اقامتی استیجاری چنانچه به صورت سازماندهی شده فعالیت داشته باشند نه تنها هیچ مغایرتی با رویکرد صنعت گردشگری کشور نداشته و تهدیدی برای مالکان سایر اماکن اقامتی به شمار نمی رود، بلکه ضرورتی پذیرفتنی در راستای پاسخگویی به نیاز گردشگران متقاضی آنهم در شرایطی است که کشورمان با کمبود انواع واحدهای اقامتی به خصوص در شهرهای گردشگرپذیر مواجه است. از سوی دیگر و از آنجا که ساخت یک هتل نیز از مرحله دریافت مجوز تا بهره برداری نیازمند صرف چندین سال زمان است، از این رو باید فعالیت این واحدها را فرصتی در راستای پاسخگویی به نیاز اقامتی گردشگران در کوتاه مدت قلمداد کرد.
در این رابطه آنچه باید مورد توجه قرار گیرد، تدوین سیاستگذاری های لازم برای رسمیت دهی به فعالیت این اماکن با هدف ارتقای سطح استانداردسازی خدمات مورد نیاز گردشگران و همین طور تابعیت مالکان آنها از قوانین اتخاذ شده برای چنین واحدهایی از سوی سازمان های متولی است.
بازدیدها: 9
