گور دخمه نوعی معماری صخره ای است و فضایی می باشد که در کوه ها، صخره ها یا تپه ها برای خاکسپاری متوفیان ساخته می شده.
گور دخمه با دخمه تفاوت دارد. دخمه مکانی است که برفراز بلندی ایجاد می شد و متوفی در آنجا قرار داده می شد که توسط حیوانات و پرندگان متلاشی شود، گور دخمه در زبان عامیانه گاه به طور هم معنی و مترادف با استودان به کار گرفته می شده. استودان ها در مقایسه با گور دخمه ها دارای ظاهری بسیار ساده تر بوده و ابعاد کوچک تری دارند و در واقع حفره هایی هستند که برای نگهداری استخوان متوفیان در داخل صخره ها ایجاد می شدند. همچنین گور دخمه ها در اصل آرامگاه هایی بودند که در دل کوه و صخره کنده می شدند و شکل اتاقی دارند که در داخل آنها یک یا چند قبر تعبیه شده. کلمه استودان متشکل از دو واژه “استو” به معنی استخوان و “دان” به معنی جایگاه می باشد که محل نگهداری استخوان بوده.
گور دخمه های ایران را در حالت کلی میتوان از لحاظ قدمت به سه دسته کلی گور دخمه های دوره مادها، دوره هخامنشیان و دوره پس از هخامنشیان دسته بندی کرد.
برای حفاظت از گور دخمه های موجود در کشور، به جز ثبت ملی، هیچ اقدامی صورت نمی پذیرد. به طوری که قاچاقچیان اشیای عتیقه گاه با مواد منفجره اقدام به حفاری در این گور دخمه ها می کنند.
بازدیدها: 239
برای کسب اطلاعات بیشتر، آمار بازدید
سایر وب سایت های وابسته و ...
در تلگرام به صفحه زیر مراجعه نمایید.