فلش/پیکان

چغازنبیل(معبد زیگورات)

  • نام(ها):
    چغازنبیل(معبد زیگورات)
  • موقعیت جغرافیایی:
    خوزستان ، ۴۰ کیلومتری جنوب شرقی شهر باستانی شوش ، ۳۵ کیلومتری غرب شهر باستانی شوشتر .

اولین اثر تاریخی از ایران که در سال 1979 در فهرست میراث جهانی یونسکو جای‌ گرفت چغازنبیل یا معبد زیگورات است که درشهرستان شوش در استان خوزستان و در جنوب غربی ایران قرار دارد .

این اثر در حدود ۱۲۵۰ پیش از میلاد و در زمان عیلامی ها ساخته شده است و بخش به‌ جا مانده از شهر دوراونتش است . خاورشناسان چغازنبیل را نخستین ساختمان مذهبی ایران می‌دانند .

این نیایشگاه که سمبل هنر و معماری عیلامی است توسط اونتاش گال پادشاه بزرگ ایلام باستان، و برای ستایش ایزد اینشوشیناک، نگهبان شوش ساخته شده‌است و در سال 640 پیش از میلاد به فرمان آشور بانی پال در جنگ با هومبان هالتاش آخرین شاه ایلام ویران شد.

در سال 1933 توسط براون این معبد کشف شد و توسط هیات گیرشمن در سالهای 1951 تا 1962 به طور کامل از زیر خاک بیرون آمد. زیگورات در مرکز شهر دور-اونتاش قرار داشت .این معبد دارای دو حصار بوده که درون حصار داخلی بخش آیینی قرار داشت و دارای هفت دروازه بوده است. جلوی پلکان جنوب شرقی هم هفت ردیف قربانگاه قرار دارد، احتمالا عدد 7 مقدس برای ایلامیان مقدس بود. دروازه جنوب شرقی با قیر بندکشی شده است و بر آن به وضوح رد ارابه دیده می شود. این دروازه محل عبور ارابه ها بود. شش دروازه دیگر از راههای سنگفرشی به زیگورات می رسیده اند.

این بنای مربعی، صد و پنج متر طول و عرض و 52 متر ارتفاع داشت. اونتش-نپیریشه شاه ایلام در قرن سیزده پیش از میلاد آنرا ساخته است. بنا از آجر ساخته شده است و بر روی آجرهای آن نوشته های زیادی به خط ایلامی دیده می شود که بر روی آنها مطالبی تقریبا یکسان نوشته شده است. زیگورات چغازنبیل پنج طبقه بوده و در طبقه بالا معبد اینشوشیناک قرار داشته است. او خدای ایلامی است که حافظ شهر شوش پایتخت ایلامیان بوده است. مردم شوش باستان عقیده داشتند این خدا از این مکان به آسمان میرود و سپس به زمین باز می گردد. در تمام طول بنا آبراههایی دیده می شود، شاید دلیل آنها حفاظت از بنا در مقابل بارانهای سیل آسای خوزستان است. دورتادور بنا سنگفرش است و در بعضی از سنگفرشها آثار جای پای بچه دیده می شود. دلیل آن تا کنون مشخص نشده است. در شمال غربی بنا پناهگاه های کوچکی دیده می شوند که مربوط به خدای ایلامی ایشنیکراب است. درون محوطه یک ساعت خورشیدی بزرگ نیز ساخته شده بود.

یکی از از شگفتیهای این معبد، آبرسانی به چغازنبیل است. رود دز از نزدیکی چغازنبیل می گذرد ولی به دلیل اینکه این رود سطح دشت را فرسایش داده و بستر رودخانه در سطح پایین تری از سطح دشت است امکان استفاده از آب این رود برای اهالی منطقه وجود نداشت. بنابراین شاه ایلامی اونتش-نپیریشه دستور به ساخت کانالی به طول 45 کیلومتر می دهد تا آب رود کرخه را که هم سطح زمین چغازنبیل بوده‌، به چغازنبیل برسانند. این آب پس از اینکه از هفت تپه عبور می کند به چغازنبیل می رسد ولی به دلیل اینکه آب کرخه پس از گذر از دشت خوزستان گل آلود است آب را در حوضچه های ته نشینی بزرگ و کوچکی می ریخته اند و با گذر از تنبوشه ها و استفاده از قوانین منسوب به فیثاغورث ، آب را تصفیه کرده و گل آنرا جدا می کردند. شاید این یکی از قدیمی ترین تصفیه خانه های آب ایران باشد.

 

 

بازدیدها: 74

اشتراک گذاری:

نظر شما درباره این موضوع
نام و نام خانوادگی:
آدرس ایمیل:
میزان رضایت شما:
درخواست تماس
تلفنی رایگان
درخواست تماس تلفنی رایگان
  • شماره تماس شما:
  • نام و نام خانوادگی شما:

این سایت به فروش می رسد!

برای کسب اطلاعات بیشتر، آمار بازدید
سایر وب سایت های وابسته و ...
در تلگرام به صفحه زیر مراجعه نمایید.

پیشنـهاد خـریـد